Η 2η ομαδα σημειωσεων με τιτλο "Αν βγουμε απο το ευρω;
Ε, και;" περιλαμβανει
σχολια που γραφτικαν από αναγνωστες του Capital.gr
με αφορμη το αρθρο του κ. Κωστα Στουπα στο οποιο μαραεμπει ο παρακατω συνδεσμος
http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1286965
22/09/2011
08:54 από sprinter
Και για να σοβαρευτούμε
1. Η εσωτερική υποτίμηση δεν έχει δουλέψει ποτέ και πουθενα
κ. Στούπα, πειραματόζωα είμαστε μετά τη Λετονία
2. Οι λόγοι που διαφέρει η μια υποτίμηση από την άλλη κ.
Στούπα, ενω θεωρητικά έχουν το ίδιο αποτέλεσμα είναι οι παρακάτω κ. Στουπα
α. Ταχύτητα εφαρμογής που δεν αφήνει περιθώρια για
πισωγυρίσματα και κωλοτούμπες. Στην οικονομία ο χρόνος και η ταχύτητα έχουν
ιδιαίτερη σημασία στην αποτελεσματικότητα ενός μέτρου.
β. Ιση μεταχείριση όλων (πλήν των απραγών καταθέσεων). Λόγω
και του α. μειωμενη λαική αντίδραση αλλά και μειωμενος συνολικός πόνος
γ. Ακριβώς λόγω της παραπάνω ταχύτητας, μη διάλυση του
παραγωγικου ιστού μέσω παρατεταμένης ύφεσης
δ. Αμεση δυνατότητα όχι μόνο τόνωσης των εξαγωγών αλλα, το
κυριότερο για χώρες σαν την Ελλάδα, άμμεση δυνατότητα αντικατάστασης μέρους των
εισαγωγών με εγχώριο προιόν, πρίν η παρατεταμένη ύφεση δώσει την χαριστική βολή
στην ήδη κατεστραμμένη από το σκληρό νόμισμα παραγωγική δυνατότητα. Η
παραγωγική δυνατότητα κ. Στούπα δεν κλείνει και ανοίγει αυτομάτως και κατα
βουληση.
ε. Στο ίδιο πλαίσιο, άμμεση στροφή των όποιων επενδυτικών
κεφαλαίων εγχώριων ΄, όσων έχουν απομείνει, και ξένων, σε παραγωγική, εξαγωγική
και όχι εισαγωγική δραστηριότητα
στ. Αμμεση δημιουργία δημοσιονομικού buffer που δίνει στην
κυβερνηση χρόνο να εφαρμόσει μεταρυθμιστικά μέτρα (ναι όλοι συμφωνούμε πως
χρειάζονται, οι θιασώτες της δραχμής δεν είμαστε ηλίθιοι ούτε κρατικοδίαιτοι
τζίτζικες), χωρίς να άγεται και να φέρεται πό την ανάγκη για επιβολή υφεσιακών
μέτρων άμμεσης αποδοσης σε βάρος πιο μακρόχρονου μεταρυθμιστικού σχεδιασμού.
ζ. Και το κυριότερο, άμμεση βελτίωση ψυχολογίας γιατί ο
πάτος πιάνεται γρήγορα και από εκεί και πέρα υπαρχει η προσπάθεια και η ελπίδα
για ανάκαμψη, εν αντιθέσει με την μακροχρόνια υφεσιακή προοπτική στην οποία δε
βλέπει φώς στο βάθος του τούνελ ούτε ο κοσμάκης ουτε ο επενδυτής.
------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
10:26 από nikolas1973
"Εσωτερική υποτίμηση, αναδιάρθρωση της ελληνικής
οικονομία, η αγορά θα φροντίσει τους μισθούς': Άντε καλέ! Που με 35% ανεργία
υπάρχει και αγορά!"
Για έμφαση.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
10:31 από sprinter
Να τονίσω εδώ πως επιχειρήματα που ακούγονται του τύπου 'θα
ακριβήνουν τα εισαγώμενα, η βενζίνη και ο καφές' η 'αυτοί που βγάλαν τα λεφτά
τους εξω θέλουν δραχή για να αγοράσουν φτηνά' είναι εκτός τόπου αν όχι
προβοκατόρικα και υποβολιμιαία γιατί εδώ συγκρινουμε δύο ΥΠΟΤΙΜΗΣΕΙΣ όπου και
τα δύο παραπάνω είναι αναπόφευκτα. Ποτέ δεν τέθηκε η κουβέντα της υποτίμησης vs. της μη υποτίμησης, που θα ηταν
βεβαια χαζή, αλλά τα παραπάνω τρομο-επιχειρήματα θα είχαν έννοια.
Επιπλέον το φαινόμενο του 'βγάζουν τα λεφτά τους έξω' είναι
φαινόμενο που λειτπυργεί ανεξέλεγκτα στις παρούσες συνθήκες σε αντίθεση με την
νομισματική υποτίμηση όπου, τουλάχιστον για το 99.9% των απληροφόρητων η
δυνατότητα αυτή δεν υπάρχει καθώς γίνεται ξαφνικά και εν μία νυκτί.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
11:24 από Geoliberale
Αναφέρθηκε σε προηγουμενη είδηση, οτι η πιθανη εσωτερική
υποτίμηση στόχος θα ειναι της τάξης του 50%. . .
Εαν οι μισθοί μειωθούν στο 50% πόσα από τα ΠΟΛΛΑ δάνεια που
δώθηκαν τα τελευταία 10 χρόνια με το οικοδομικό boom νομίζεται οτι θα σκάσουν ??
Αυτο προφανώς θα διαλύσει και την κοινωνία, αλλά και το
τραπεζικό σύστημα. . το οποίο ειναι ήδη διαλυμένο
Και τώρα πάμε στο σενάριο δραχμοποιήσης ΚΑΙ των μισθών ΚΑΙ
των δανείων. . . όπου και η υποτίμηση θα ειναι πιο αμεση με πιο γρηγορα
αποτελέσματα αλλα και τα δάνεια θα μειωθούν ανάλογα ώστε να είναι εντός των
νεων οικονομικών δυνατοτήτων του κόσμου.
Το τραπεζικό σύστημα και στις δυο περιπτώσεις θέλει μέγαλη
ανακεφαλαιωση.
Το βασικό πρόβλημα με την δραχμή ειναι οτι δεν υπάρχει το
προσωπικό που να ξέρει/μπορεί να διαχειριστεί νέο νόμισμα, και όσο το πρόβλημα
της χώρας ειναι βαθύτατα πολιτικό θα το ξεφτιλίσουν και αυτό
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
11:58 από kkalev
@kiwiakos
1) Πράγματι, το real unit labor cost είναι ίσως απο τους βασικότερους παράγοντες
ανταγωνιστικότητας μαζί με το μείγμα και την ποιότητα των προσφερόμενων
προϊόντων και υπηρεσιών. Έχει βελτιωθεί λόγω σκληρής μείωσης του μισθολογικού
κόστους με πραγματική επίδραση στις πωλήσεις προϊόντων και υπηρεσιών (16 εκ.
τουρίστες φέτος, 30% άνοδος στις εξαγωγές). Παρόμοια μέθοδο ακολούθησε και η
Γερμανία όλα αυτά τα χρόνια. Το αποτέλεσμα όμως είναι 5, 5-6% ύφεση φέτος.
Αυτό όμως δε λαμβάνει υπόψη του την αναιμική εσωτερική
ζήτηση, ούτε την ταυτόχρονη εφαρμογή του μέτρου απο άλλες χώρες. Η Γερμανία
είχε και έχει δομικά χαμηλή εσωτερική ζήτηση, λειτουργεί ώς αρπακτική χώρα που
βασίζει την ανάπτυξη της μόνο στις εξαγωγές και σε άλλες χώρες να 'ξοδεύουν
πέρα απο τις δυνατότητες τους'. Τώρα αυτή η πολιτική εφαρμόζεται συνολικά σε
όλη την περιφέρεια με συνολικό αποπληθωρισμό χωρίς κάποια ενίσχυση της ζήτησης.
2) Το 70-80% μίας οικονομίας είναι υπηρεσίες που βασίζονται
σε μικρό βαθμό στις εισαγωγές. Αυτές ΜΠΟΡΟΥΝ να ενισχυθούν αν υπάρχει η
οικονομική δυνατότητα και πρέπει να ενισχυθούν ώστε οι διαρροές της
αποταμίευσης να μην αυξάνουν την απόσταση του παραγόμενου απο το δυνητικό
προϊόν. Αυτή ακριβώς η δυνατότητα εκμηδενίζεται απο την ταυτόχρονη εσωτερική
υποτίμηση και δημοσιονομική συρρίκνωση. Ακόμα περισσότερο τη στιγμή που οι
οικονομίες της περιφέρειας δεν αντιμετωπίζουν απλώς δομικές στρεβλώσεις αλλά
και balance sheet recession
που οδηγεί τα νοικοκυριά σε πολύ αυξημένη αποταμίευση και αποπληρωμή των χρεών.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
12:18 από kkalev
3) Μία εσωτερική υποτίμηση μειώνει μισθούς και τιμές με το
ονομαστικό χρέος να παραμένει σταθερό και το επιτόκιο να καθορίζεται απο τις αποφάσεις
της ΕΚΤ και της αγοράς. Εθνικό νόμισμα με υποτίμηση μειώνει το πραγματικό
επίπεδο του χρέους ενώ παράληλα το κόστος εξυπηρέτησης καθορίζεται απο την
εθνική κεντρική τράπεζα. Οι εξωτερικοί πιστωτές έχουν κάθε κίνητρο να μη
συνεχίσει η υποτίμηση του νομίσματος ώστε να μην μειωθεί η πραγματική επιστροφη
για τα χρήματα τους.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
12:26 από kkalev
@kiwiakos
Η Ελληνική οικονομία υπερθερμάνθηκε λόγω της εκτόξευσης του
ιδιωτικού δανεισμού, απο το 40% του ΑΕΠ το 2000 στο 105% το 2008. Απο τότε
έχουμε συντριβή της πιστωτικής επέκτασης με μείωση της κατά 35 δις €. Η
διόρθωση αυτή όμως περιλαμβάνει αποπληρωμή δανείων και αυξημένη αποταμίευση. Η
αποταμίευση πρέπει να καλύπτεται απο άλλους παράγοντες, οι οποίοι είναι μόνο η
εξωτερική ζήτηση και η δημόσια κατανάλωση. Δεν υπάρχουν άλλοι σε μία οικονομία.
Ούτε καταλαβαίνω πώς είναι θολά τα επιχειρήματα. Ζητείται η
ίδια ακριβώς διόρθωση σε όλη την περιφέρεια με εσωτερική υποτίμηση χωρίς μείωση
του ονομαστικού χρέους. Παράλληλα, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης
(Γερμανία) δε θεωρεί ότι έχει δομικό πρόβλημα εσωτερικής ζήτησης, πολύ
χαμηλότερα επιπεδα πραγματικών μισθών απο ότι η αύξηση της παραγωγικότητας αλλά
ότι όλη η διόρθωση πρέπει να γίνει απο τις ελλειμματικές χώρες. Ας μας πεί απο
ποιά μεριά προβλέπει να έρθει η επιπλέον εξωτερική ζήτηση αν η Ευρωζώνη
βρίσκεται σε αποπληθωριστικό επεισόδιο.
Οι χώρες βρίσκονται σε balance sheet recession, δεν είναι απλώς
θέμα δομικών στρεβλώσεων (όπως η περίπτωση της Ιταλίας σε μεγάλο βαθμό).
Τέτοιου είδους ύφεση δε διορθώνεται με αποπληθωρισμό, πολύ περισσότερο με
συντονισμένο αποπληθωρισμό.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
12:27 από kiwiakos
@justice
Milas gia
onomastika h pragmatika megethi? Ayto pou les isxyei gia mia megali oikonomia
(px US h Eurwzoni). De nomizw oti isxyei gia mia eparxia (diladi Ellada) h mia
mikri xwra pou mporei na typwsei xrima me anoixti oikonomia.
Gia
praktikous logous, h ptwxeysi tha ginei mono otan olles oi allages gia tin
apokatastasi tis antagwnistikotitas, tis dikaiosynis kai tis ithikis (kai ta tria metrimena me ad hoc
tropous apo tritous) exoun oloklirwthei. Diaforetika tha einai dwro-adwro sta
matia twn pistwtwn.
Kai otan
lew praktikous logous ennow oti an mas eixan dwsei extra daneia gia 'tonwsi tis
agoras' to 2010, tha eixan idi ginei mojitos kai astakomakaronades.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
12:38 από kiwiakos
@kkalev
Den mporw
na diafwnisw gia tous logous tou output gap. Ayto pou lew einai oti tote htan h
katallhli epoxi gia na ginei stadiaka kai anaimakta h zitoumeni meiwsi tou
dimosiou tomea. Ayto de
nomizw oti elabe xwra, kai katalixame se yperthermansi. Twra tha ginei pio biaia.
Tholo blepw to 'beggar thy neigbor' epixeirima
tis antagwnistikis ypotimisis. Oi ypolipi perifereia blepei oti epistrofi sti
draxmi tha odigouse ekei, kai pisteyw oti den tha to dexotan ektos kai an
ypirxan antistathimistikoi dasmoi stis exagwges apo tin ellada. Alliws tha
apeilousan kai aytoi exodo. Kai oi etairoi mas einai sthn EE, ektos kai
pisteyeis oti tha anoixoume nees agores. Kai an sou baloun dasmous/plafon sto
synallagma kai ton ogko exagwgwn pws tha antapexeltheis?
Eidika otan
eixes kanei esy to idio otan aytoi zitousan entaxi sthn EOK, foboumenos gia
tous dikous sou agrotes.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
12:53 από kkalev
@kiwiakos
Η δημοσιονομική συρρίκνωση [[(σημειωση jan1448) πρέπει να]] γίνεται σε
χρόνο που ο ιδιωτικός τομέας έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει αντίθετα. Δε
διαφωνώ ότι αν μετά τους Ολυμπιακούς είχε γίνει μία συντονισμένη, μακροπρόθεσμη
προσπάθεια μείωσης του δημοσίου τομέα και άρσης των στρεβλώσεων, η κρίση του
2008 θα μας είχε βρεί με πολύ ισχυρότερα οικονομικά δεδομένα, ιδιαίτερα σε ότι
αφορά το εξωτερικό έλλειμμα και τον ιδιωτικό δανεισμό. Το αρχικό πρόβλημα
βέβαια ήταν ακριβώς η προσφορά χαμηλότοκου δανεισμού.
Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε ένα μοντέλο
για όλες τις περιόδους. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό η
Ιρλανδία και η Ισπανία δεν πάσχουν απλώς απο στρεβλώσεις στην οικονομική
παραγωγή. Πάσχουν απο πολύ σοβαρό balance sheet recession. Οι λύσεις που θα
λειτουργούσαν 5 χρόνια πριν γιατί ο ιδιωτικός τομέας θα επέκτεινε τις
δραστηριότητες του ώστε να καλύψει την μείωση του δημοσίου τομέα πλέον δε
λειτουργούν γιατί ο ιδιωτικός τομέας βρίσκεται ούτως ή άλλως σε διαδικασία
απομόχλευσης. Ζητούμενο είναι η κάλυψη των διαρροών, όχι η προσθήκη άλλης μίας
απο το δημόσιο τομέα και μάλιστα συντονισμένα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο χωρίς κάποιο
pool πλεονάζουσας
ζήτησης κάπου.
Το μεγάλο πλεονέκτημα του εθνικού νομίσματος δεν είναι απλώς
το τί θα γίνει στο εξωτερικό εμπόριο αλλά ότι η χώρα αποκτά πάλι τα εργαλεία
της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής ώστε να καλύψει τις διαρροές στο
εσωτερικό επίπεδο. Σαφέστατα βέβαια οι συζητήσεις αυτές γίνονται σε θεωρητικά
πλαίσια και ουσιαστικά ώς υποκατάστατα της διόρθωσης των λαθών στο ευρώ. Δεν
μπορώ να μαντέψω πώς θα εξελιχθεί η πραγματικότητα, ούτε στο εσωτερικό, ούτε
στο εξωτερικό σε ένα σενάριο επιστροφών σε εθνικά νομίσματα.
Δεν είναι το θέμα αν η ακολουθούμενη πολιτική είναι σκληρή,
αλλά ότι είναι λάθος!
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
13:01 από sprinter
@kiwiakos
Δεν αντελήφθεις την ένστασή μου. Μιλάς για δασμολόγηση των
Ελληνικών εξαγωγών (απαιτεί έξοδο και από την ΕΕ αυτό) λόγω προσππαθειας της
Ελλάδας για αύξηση της ανταγωνιστικότητας μεσω νομισματικής υποτίμησης. Θεωρώ
πως οποιαδήποτε υποτίμηση (και η εσωτερική) τον ίδιο σκοπό έχει την αύξηση της
ανταγωνιστικότητας. Γιατί
λοιπόν δεν τους ενοχλεί η εσωτερική και θα τους ενοχλήσει η εξωτερική?
Δεν περιμένω απάντηση γιατι αυτό είναι μια μόνο από της
αντιφάσεις της Ευρώπης.
ΥΓ Θα επιχειρήσω εγώ μια απλοική απάντηση στο ερώτημά μου. Γιατί η εσωτερική
υποτίμηση σε συνθήκες κρίσης όχι μόνο δε δουλεύει τελικα πρός την
κατεύθυνση της ανταγωνιστικότητας των προιόντων της χώρας που την υφίσταται
αλλά μειώνει μόνο της αξίες μετατρέποντας την χώρα απλώς σε επενδυτικό
παράδεισο του τύπου 99 εισάγω 100 εξάγω κι αν δεν σας αρέσει τα μαζεύω και πάω
πιο δίπλα.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
13:03 από kkalev
Πράγματι. Αυτή τη στιγμή ζητείται η διόρθωση μόνο απο τις
χώρες της περιφέρειας και σε περίπτωση που επιστρέψουν σε εθνικά νομίσματα και
μοιράσουν το κόστος της προσαρμογής μεταξύ ελλειμματικών και πλεονασματικών
χωρών τότε θα αντιμετωπίσουν αντίποινα. Ηθικά και μόνο δεν αξίζει κάποιος να
είναι μέλος σε ένα τέτοιο είδος ένωσης κρατών.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
13:10 από kiwiakos
@sprinter
Den tous enoxlei
giati mporoun na apantisoun (kai apantoun) me dikia tous eswteriki ypotimish.
Gia na epitrepsoun exwteriki ypotimisi tha prei h (a) na exoun 'monwthei' mesw
dasmwn h allwn steblwsewn, h (b) na apoktisoun kai aytoi to idio ergaleio
feygontas kai aytoi apo to Eurw.
Sto (a) h Ellada
den bgainei kerdismeni.
Sto (b) standard
'prisoner's dilemma' tha sou pei oti einai ploy pithano na brethoun oloi se
xeiroteri thesi. Kai h Ellada
pali den einai kerdismeni.
@kkalev
To ithiko kommati
to exoume idi didaksei stous Ispanous kai Portogalous to 1984:
http://news.
google. com/newspapers?id=zuZVAAAAIBAJ&sjid=FOEDAAAAIBAJ&pg=2082,
1122405
Alla etsi
leitourgoun oi diakratikes sxeseis.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
14:02 από kkalev
@kiwiakos
Απαντάς όμως μόνο σε συγκεκριμένα πράγματα απο αυτά που
γράφουμε:
1) Μία
εσωτερική υποτίμηση μισθών και τιμών δεν μπορεί να είναι επιτυχημένη χωρίς
μείωση χρεών. Διαφορετικά το ποσοστό του (μειωμένου) εισοδήματος που
χρησιμοποιείται για αποπληρωμή χρεών αυξάνεται ενώ η ρευστοποίηση περιουσίας δε
διορθώνει το πρόβλημα.
2) Μία εσωτερική υποτίμηση που εφαρμόζεται ουσιαστικά σε
ολόκληρη την οικονομία ενώ μόνο το 20% (εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών το 2010)
είναι εξωστρεφές συνεπάγεται απαιτούμενη πολλαπλάσια ανάπτυξη αυτού του 20% σε
σχέση με το υπόλοιπο 80% (που βρίσκεται σε ύφεση και αυξάνει την αποταμίευση
του) ώστε να μην υπάρχει ύφεση.
3) Μία εσωτερική υποτίμηση πρέπει να απαντάει στο ερώτημα
ποιά αγορά θα απορροφήσει τα προϊόντα/υπηρεσίες της υποτιμούμενης χώρας και πώς
θα έχει θετικά αποτελέσματα όταν εφαρμόζεται παράλληλα σε ολόληρη την
περιφέρεια της Ευρωζώνης.
Όλα αυτά τα προβλήματα δεν έχουν απαντηθεί. Παράλληλα
θεωρείται λανθασμένα ότι οι χώρες της περιφέρειας υποφέρουν απλώς απο δομικά
προβλήματα τα οποία αν λυθούν μαζί με μείωση των κρατικών ελλειμμάτων θα
επιτρέψουν στον ιδιωτικό τομέα να καλύψει τις τρύπες. Δεν είμαστε στο
2005-2006, ο ιδιωτικός τομέας βρίσκεται σε πλήρη απομόχλευση με την αγορά
ακινήτων σε πλήρη ήφεση. Έχουμε κατ' αρχήν λάθος διάγνωση του προβλήματος.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011 17:33 από kkalev
@kiwiakos
Kat' arxin
please mhn grafeis se greeklish!!
Το δικό μου μήνυμα είναι ότι αν δε διορθωθούν τα εγγενή
προβλήματα του ευρώ και συνεχιστεί η τρέχουσα πολιτική εσωτερικών υποτιμήσεων η
επιστροφή στη δραχμή θα συμβεί απο μόνη της. Απο εκεί και πέρα:
1) Επιστροφή σε δραχμή απαραίτητα θα συνοδευόταν απο
δραχμοποίηση χρέους. Πέραν όλων των άλλων αυτό θα δημιουργούσε κίνητρο για
προστασία της ισοτιμίας απο τους ίδιους τους πιστωτές. Μία χώρα με δικό της
νόμισμα καθορίζει αυτή το επιτόκιο ιδιωτικού και κρατικού δανεισμού. Δεν
υπάρχει η περίπτωση να μην 'δανειστεί' στο νόμισμα που εκδίδει η ίδια. Η
τράπεζες/primary dealers
δεν 'αγοράζουν' ομόλογα απο κάποιο pool χρημάτων, πραγματοποιούν δανεισμό όπως ακριβώς δανείζουν και
ένα ιδιώτη. Με τη διαφορά βέβαια ότι το ομόλογο δημοσίου δεν έχει ρίσκο.
Unfair advantage
έχει αυτή τη στιγμή η Γερμανία που έχει αρνητικές πραγματικές αμοιβές στους
εργαζομένους της, αναιμική εσωτερική ζήτηση και έχει καθαρές εξαγωγές δεκάδων
δις € ακριβώς στις χώρες εκείνες στις οποίες ζητάει προσαρμογή και μείωση
μισθών. Capital controls
είναι αναγκαίοι αν κάποιος θέλει να έχει αυτόνομη νομισματική πολιτική και
ελεύθερη ισοτιμία. Δεν είναι κάτι που μπορεί να αποφευχθεί και είναι απο τα
μεγαλύτερα προβλήματα της οικονομικής επιστήμης. Η ελευθερία διακίνησης
κεφαλαίων και αγαθών έχει πλεονεκτήματα, η ελευθερία διακίνησης κεφαλαίων όχι.
2/3) Μα δεν επιστρέφεις σε δικό σου νόμισμα με σκοπό να
κερδίσεις τα πάντα απο την εξωτερική ζήτηση, επιστρέφεις ώστε να έχεις τη
δυνατότητα να καλύπτεις τις διαρροές στην εσωτερική σου ζήτηση. Το νόμισμα
απλώς βελτιώνει και το εξωτερικό ισοζύγιο.
Ομολογώ ότι δεν έχω ξανακούσει τον όσο 'συντονισμένες
εσωτερικές υποτιμήσεις'. Τί το συντονισμένο και ελεγχόμενο μπορεί να υπάρχει σε
μία τέτοια διαδικασία. Το αποτέλεσμα είναι δεδομένο, η μείωση της εσωτερικής
ζήτησης σε όλη την περιφέρεια.
Προφανώς η οριζόντια λιτότητα είναι το πρόβλημα, όχι η λύση.
Ακριβώς το γεγονός ότι δεν υπάρχει πλέον η δυνατότητα χρήσης της δημοσινομικής
πολιτικής είναι το μεγάλο θέμα.
Πράγματι όταν λέω για balance sheet recession εννοώ τον όρο του Koo. Ιρλανδία και Ισπανία
βρίσκονται σε τέτοιου είδους ύφεση. Οι πολιτικές που εφαρμόζονται απο την άλλη
αφορούν κάθετι αντίθετο απο ότι πρέπει να εφαρμοστεί για την επίλυση τους.
Σε ότι αφορά την Ελλάδα, πράγματι θεωρώ ότι η ύφεση είχε και
έχει ώς βασική παράμετρο τα χαρακτηριστικά αυτά. Οι τιμές των ακινήτων άρχισαν
να πέφτουν απο το τέλος του 2008 και ήδη βρίσκοντα 15% κάτω (νέος δείκτης τιμών
διαμερισμάτων - Παλαιά - β τρίμηνο 2011). Το 2009 είχαμε παράλληλα μία ύφεση
της τάξης του 4% στην Ευρωζώνη η οποία μείωσε εξαγωγές και επενδύσεις κατά 4%
του ΑΕΠ στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με την εκρηκτική μείωση της ιδιωτικής
πιστωτικής επέκτασης (και αυτή εκκίνησε στα τέλη του 2008).
Η κρίση του δημοσίου χρέους ήταν απλώς αποτέλεσμα μίας
προσωρινής ύφεσης (λόγω πτώσης εξαγωγών) και της πολύ ανώμαλης προσγείωσης του
τομέα ακινήτων της Ελλάδας. Ακόμα και αν δεν υπήρχε, η χώρα θα αντιμετώπιζε
μακροχρόνιο πρόβλημα εξαιτίας της εξαφάνισης πολύ μεγάλου μέρους της ιδιωτικής
πιστωτικής επέκτασης η οποία παράλληλα οδηγεί σε αύξηση της αποταμίευσης. Η
λύση τέτοιου είδους προβλημάτων με διαρθρωτικές αλλαγές και δημοσιονομικό
περιορισμό δείχνει απλώς λάθος διάγνωση. Το ότι η Ελλάδα παρουσιάζει δομικά
προβλήματα δε σημαίνει ότι αυτά είναι ο κύριος λόγος της ύφεσης στην τρέχουσα
περίοδο.
Σε ότι αφορά την τελευταία παράγραφο, μπορεί να έχει
σημασία, αλλά δεν μπορώ να κάνω οικονομική συζήτηση η οποία να περιορίζεται απο
το ποιός είναι πρωθυπουργός. Κάποιες πολιτικές είναι απλώς λανθασμένες ή
σωστές, ανεξάρτητα απο το πόσο καλά ή άσχημα εφαρμόζονται.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
18:22 από sprinter
@kiwiakos
Δεν μπορεί να επιβάλει η Ευρωζώνη δασμούς μέσα στην ΕΕ.
Μπορεί να ασκήσει πιέσεις στο νόμισμα μέσω της ΕΚΤ (αγορές) αλλά δασμούς όχι. Η
επιβολή ενδοκοινοτικών δασμών θα είχε σαν αποτέλεσμα την διάλυση της ΕΕ. Τα
υπόλοιπα είναι φαντασίες. Στις φαντασίες ολα μπορούν να συμβούν.
Οσο για Ισπανούς κλπ, σαφώς και η έξοδος της Ελλάδας από το
Ευρώ μπορεί να σημάνει την διάλυση της Ευρωζώνης. Τι ακριβώς το έχουμε κάνει
αυτό το όπλο? Το έχουμε βάλει από πίσω μας λέγοντας πως θα κάνουμε τα πάντα για
να μην βγούμε...
ΥΓ και όσο για τους εκτός της Ευρωζώνης δεν τα ξέρεις καλά.
Και η Δανία (εκτός της ΜΒ) έχει αποκτήσει το δικαίωμα να μην συμμετέχει (εκ των
οποίων η ΜΒ δεν διατηρεί κανένα peg), η Σουηδία το πήρε ντε φάκτo με τσαμπουκά,
όσο για τις υπόλοιπες οι μόνες που συμμετέχουν στο ERMII είναι η Λιθουανία και
η Λετονία (μαζί με τη Δανία). Οι άλλες έχουν η δεν έχουν peg αυτοβούλως το
οποίο και μπορούν αν πάσα στιγμη να αναιρέσουν.
-------------------------------------------------------------------------
22/09/2011
18:25 από sprinter
Και κάτι άλλο που πρώτος το είπε ο Krugman πρό καιρού. Δε
χρειάζεται να θέλει η Ελλάδα να βγεί από την Ευρωζώνη για να βγεί. Δε
χρειάζεται κάν να θέλουν να μας διώξουν. Οποιαδήποτε στιγμή οι αγορές πιστεψουν
πως επίκειται έξοδός μας, τότε θα βγούμε...
-------------------------------------------------------------------------
