Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

προσφυγικοι συνοικισμοι - παραπηγματα

Το σημειωμα αυτο αναρτηθηκε στην ομαδα "Φωτογραφιες του/της Παλιες φωτογραφιες της Αθηνας, Αττικη - Old photos of Athens, Attiki την 07.11.2011 στις 02.15 π.μ
μεταβαση στην αναρτηση:

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2583039576968&set=o.164459876970543&type=1

Απομειναρι του συνοικισμου Κουντουριωτικα πισω απο τον παναθηναϊκο υπαρχει ακομη.
Ειναι μεταξυ του γυμνασιου και του γηπεδου, η μαντρα του παλατζη, το σιδεραδικο, το παρκινγκ. Εκει και οι ενας δυο δρομοι που εχουν μεινει απο τον παλιο συνοικισμο (πλαϊ και πισω απο το σχολειο) φαινονται πως ειναι καταλοιπα του.
Σε εναν απο τους δρομους πισω απο το γυμνασιο (Κοτυλαιου; η Παπα;) στο τελος της δεκαετιας του 1970 υπηρχε ακομη ενα μικρο κρασοπουλιο με 3 -4 τραπεζακια. Το οικοπεδο στενο, πρεπει να ηταν 5,5 - 6 μετρα χωρισμενο κατα το βαθος στα δυο. ενα παραπηγμα με τα βαρελια, εναν διαδρομο μπρος απ΄αυτα ισως και μια κουζινιτσα στο βαθος, και μια αυλητσα.
Τα τραπεζια απο το φθινοπωρο ως την αρχη του καλοκαιριου ποτε στον διαδρομο μπρος απο τα βαρελια ποτε στην αυλητσα, το καλοκαιρι δεν δουλευε. Το ειχε ενας γερος νομιζω με καποιο παιδι του (μεγαλο και αυτο). Τραπεζι δεν ευρισκες ευκολα, πηγα μερικες φορες για 1 - 2 χρονια με καποιους που τους αρεσε η "γνησιοτητα". Δεν θυμαμαι τι φαγητα εφτιαχνε, μαλλον, κεφτεδακια τηγανιτα, μπακαλιαρο σκορδαλια, χορτα, πατατες τηγανιτες, το βασικο ηταν το κρασι, πουλουσε και χυμα στην γειτονια, υποτιθεται ηταν καλο, εμενα μου αρεσε η μπυρα (απο κρασια δεν εμαθα ποτε μου) ημουν καπως ασχετος με το κλιμα του χωρου, προσπαθουσα ομως καλοπροαιρετα να συμπαθησω. Αλλα να συμπαθησω τι;
Τα απομειναρια αυτων που ηταν οπως γραφει παραπανω ο Stamatis Gkourousis" (βλεπε συνδεσμο) τεραστια φτωχια", "συνοικιες χωρις ΚΑΜΜΙΑ υποδομη", "ολα χυμα και στον δρομο", "το κρατος μεγας απων"; Δεν "συμπαθιεται" αυτη η κατασταση, εκτος αν αισθανεται καποιος πως για παντα με σιγουρια ειναι και θα ειναι πανω και εξω απ' αυτην.

Για οσους αναπολουν την παλια Αθηνα που μαλλον δεν γνωρισαν, που ταχα ηταν ωραια και που "τσιμεντοποιηθηκε":
Σε πολυ μεγαλο βαθμο δυο βηματα μακρυα απο τα μεγαρα υπηρχαν οι χαμοκελες (οσο και αν δεν πολυαρεσει αυτη η λεξη), η απουσια υποδομων, η δυστυχια.

Οι προσφυγες, οι περιφρονημενοι "ετεροχθονες", που ενισχυσαν πληθυσμιακα το ελληνικο κρατος και εθνολογικα τις Μακεδονια Θρακη εκσυγχρονισαν σε μεγαλο βαθμο την παραγωγη και τον πολιτισμο επιβιωσαν για δεκαετιες σ' αυτους τους συνοικισμους που δεν τους συμαθησα ποτε μου ουτε ως πραγματικοτητα ουτε ως εικονα.

Δεν συμπαθησα ουτε τις ταινιες (
βλεπε συνδεσμο Πρόδρομος Νικητίδης) με υποθεση εκτυλυσσομενη εκει και γι΄αυτο αν και τις εχω δει κατ΄επαναληψη, δεν θυμαμαι κατι ολοκληρωμενο απ' αυτες.