η οικονομικη κριση, η χρεοκοπια και το νέο ρυθμιστικο σχεδιο της Αθηνας / Αττικης

Γιατι είναι τωρα απαραιτητο να θεσμοθετηθει ενα Νεο Ρυθμιστικο Σχεδιο της  Αθηνας - Αττικης;

Τι σχεση εχει το Νεο Ρυθμιστικο Σχεδιο της  Αθηνας - Αττικης που τιθεται τωρα σε διαβουλευση με την παρουσα οικονομικη και πολιτικη κατασταση;

Απο το 2010 (με αφορμη την οικονομικη κριση και την κρατικη χρεοκοπια, αλλά όχι εξ αιτιας της), υπο την καταναγκαστικη καθοδηγηση και τον αυστηρο διεθνη ελεγχο μετασχηματιζεται, βιαια και βαναυσα, η ζημιογονος εσωστρεφης εθνικη οικονομια, σε μια ισορροπημενη οικονομια.

Το Ελληνικο πολιτικο και επιχειρηματικο κατεστημενο (παρα τις ισχυροτατες εντος του αντιστασεις) θα πραγματοποιησει τελικα, θελοντας και μη, τον επιβεβλημενο μετασχηματισμο.

Στο διαστημα αυτο (απο το 2010 και μετα) επαυσαν να λειτουργουν αποδοτικα ο μικρομεσαιος παρασιτισμος και υπερεπαγγελματισμος (η παραοικονομια ακομη αντεχει επειδη εξασφαλιζει μειωμενο κοστος στους συναλλασσομενους) λογω διακοπης η μεγαλης μειωσης της χρηματοδοτησης του ιδιωτικου τομεα της οικονομιας (απο τον δημοσιο και ιδιωτικο δανεισμο, τις (μη δανειακες) ενισχυσεις και εισφορες της Ευρωπαϊκης Ενωσης, τις αμοιβες εργασιας, τις πλασματικες ανατιμησεις της κτηματικης περιουσιας, τον πληθωρισμο και τον υπερογκο σπαταλο δημοσιο τομεα που διαχειρησθηκε αυτη την χρηματοδοτηση).

Τα δυο κυρια θυματα της αναδιαρθρωσης της οικονομιας (που εξοντωθηκαν και εξοντωνονται ανελεητα χωρις καμια ελπιδα αναβιωσης) ειναι:

α. Οι υπεραριθμες για τα Ελληνικα πληθυσμιακα και οικονομικα δεδομενα μικρομεσαιες (κυριως) επιχειρησεις οι σχετικες με την εγχωρια ιδιωτικη καταναλωση (οικοδομηση, λιανεμποριο και υπηρεσιες), αυτες που επι δεκαετιες εφεροντο ως (και εν πολλοις ηταν) η "ραχοκοκαλια" της Ελληνικης οικονομιας.

β. Το υπερογκο δημοσιο γενικα (οι υπηρεσιες του οποιου εμποδιζουν αντι να ενισχυουν την παραγωγη).

Μονιμες συνεπειες της αναδιαρθρωσης της οικονομιας, όπως:

1. Η σημαντικη μειωση του πληθυσμου που αυτοαπασχολειται η εργαζεται στο δημοσιο.

2. Η ελαττωση του μεσου ατομικου εισοδηματος των εργαζομενων με (υποτιθεμενη) αντισταθμιση, την μειωση της πραγματικης ανεργιας και υποαπασχολησης.

3. Το πλεονασμα χωρων πρωτης (κυριας), δευτερης (εξοχικης), η τριτης (πατρογονικης) κατοικιας, και των μικρων, μεσαιων -αλλα και μεγαλων- επαγγελματικων χωρων για (κυριως) λιανεμποριο και υπηρεσιες προς ιδιωτες σε μη κεντρικες θεσεις των μεγαλων αστικων κεντρων και στην επαρχια.

4. Η περιστολη των δαπανων μεταφορων/μετακινησεων που εξαρτωνται από την χωρικη οργανωση και διασπορα της κατοικιας, της εργασιας, του ελευθερου χρονου.

Επιφερουν (κατα την γνωμη μου) αναγκαστικες προσαρμογες της οργανωσης، λειτουργιας، μορφης των πολεων (στο νεο οικονομικο μοντελο).


Συσσχετιζοντας τα παραπανω με το οτι:

Ι. Στον επικειμενο οξυτατο ανταγωνισμο μεταξυ των κλαδων της οικονομιας για τους σπανιους και πολυτιμους، εφεξης، οικονομικους πορους, οι εξωστρεφεις επιχειρησεις θα επικρατησουν λαμβανοντας την μεριδα του λεοντος.

ΙΙ. Η συντριπτικη πλειονοτητα των πολιτων κατοικει και εργαζεται ηδη σε (τουλαχιστον) ικανοποιητικα απο αποψη θεσης, κατασκευης και επιφανειας κτιρια.

Μου φαινεται λογικο πως ο ελεγχος στις ιδιωτικες δαπανες για αγορα γης και οικοδομιση καθως και ο επαναπροσδιορισμος των σχεσεων και των αναλογιων των αστικων δραστηριοτητων ειναι απαραιτητοι.

Κυρια θεσμικη παρεμβαση στον ελεγχο και στις δαπανες της αγορας γης, οικοδομισης, χωροθετησης δραστηριοτητων, μεταφορων, επικοινωνιων ειναι το ρυθμιστικο σχεδιο.

Συμπεραινω λοιπον πως πραγματικα τωρα ειναι η ωρα για να θεσπισθει ενα Νεο Ρυθμιστικο Σχεδιο της  Αθηνας - Αττικης, που θα επιρεασει το συνολο του χωρου της επικρατειας (Οι περιορισμοι στην εκτος σχεδιου δομηση, ο νεος οικοδομικος κανονισμος, το νεο συστημα εκδοσεως οικοδομικων αδειων και ελεγχου των οικοδομων, η εξυγιανση του θεσμικου πλαισιου πατραγωγης ιδιωτικων και δημοσιων έργων, η απελευθερωση των αμοιβων των μηχανικων και το Νεο Ρυθμιστικο Σχεδιο Θεσσαλονικης είναι μερικές αναγκαιες συμπληρωματικες θεσμικες παρεμβασεις).

Σημειωση:
Σχετικα με τις πολεις υπαρχουν δυο δυσκολωτατα ζητηματα που υπερβαινουν τις παρεμβατικες δυνατοτητες των ρυθμιστικων σχεδιων.

Το δημογραφικο ζητημα, δηλαδή η ελλειψη επαρκους πληθυσμου για να κατοικισει, εργασθει, η διαθεσει τον ελευθερο χρονο του στα υπαρχοντα υπεραριθμα κτιρια και υποδομες.

Το ζητημα των πολυμορφων και πολυποικιλων νομικων, οικονομικων, ιδεολογικων εργαλειων προσαρμογης των πολιτων στην νεα κατασταση.

Για να δουμε τι θα γίνει με αυτά…….