το σημειωμα γραφηκε ως σχολια σε αναρτηση του Konstantinos Katsaros στον τοιχο της ομαδας "Καθε Σαββατο στην Αθηνα".
.
.
Σχολιο 1ο.
.
Ο υπεροχος, αγερωχος κ. Στελιος Ραμφος, που δεν γλυφει ουτε τον λαο ουτε την εξουσια, που σε καθε ευκαιρια, συνθλιβει με μακαβρια ηρεμια την Ελληναραδικη κουφια υπεροπτικη φωνακλαδικη υπεραναπληρωση του "ελειματος αυτοπεποιθησης", που αμφισβητει τους απαρχαιωμενους παραδοσιακους πολους του μη λειτουργικου στην συγχρονη πραγματικοτητα νεοελληνικου πολιτιστικου - ιδεολογικου πλαισιου.
.
Ο ευγενικα προκλητικος κ. Στελιος Ραμφος που σαν αφοσιωμενος στο καθηκον του νεκροθαφτης σκαβει, χρονια τωρα, υπομονετικα τους λακους για να ταφουν επι τελους τα απονεκρωμενα "τρομακτικά εμπόδια παραδόσεων και καθυστερήσεων ιστορικού χαρακτήρα" και μεγαλο μερος "της αντιληψεως της ζωής που ρίχνει κάποιο βάρος στην ψυχή και στη σωτηρία της που δεν αντιστοιχεί με τη σωτηρία της ιστορίας", μαζι με τις "ιδέες μιας κλασικότερης φιλοσοφίας για απόλυτες αλήθειες".
.
Θα τα καταφερει ο κ. Στελιος Ραμφος να θαψει ο,τι ειναι απο χρονια νεκρωμενο;
Αμφιβαλλω πολυ.
"Στην Ελλάδα και σε χώρες σαν κι εμάς, εκείνο που είναι χαρακτηριστικό, είναι ότι πάση θυσία έχουμε ανάγκη να προστατεύουμε τις ιδέες μέσα από τις οποίες παίρνουμε την εικόνα του εαυτού μας. Και προκειμένου να είμαστε καρφωμένοι σε αυτές τις ιδέες, παραγνωρίζουμε την πραγματικότητα".
"Δεν τελειώνουν εύκολα οι ρυθμίσεις οι πολιτισμικές που έχουν αναφορές - και δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς - καθαρά θρησκευτικού τύπου αφετηρίες, για τις οποίες έγιναν πόλεμοι και χύθηκε αίμα".
.
.
Σχολιο 2ο.
.
τι να λεμε τωρα.... ο ανθρωπος πιανει τον ταυρο απο τα κερατα, δεν τον φερνει (τον ταυρο) γυρω γυρω κυτωντας πως ενω θα την κανει για να την σκαπουλαρει, θα φανει στα ματια μας σαν ηρωας σωτηρας φωστρας πατερας.
.
.
Σχολιο 3ο.
.
Συνηθως οταν αναφερομαστε σε συστηματα (και ιδιως οταν αναφερομαστε σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΜΕΝΑ συστηματα αξιων και ιδεολογιας) εννοουμε σταθερα (κλειστα και μαλλον ακαμπτα) συστηματα, που γρηγορα γρηγορα υποβιβαζονται σε δογματα.
Αν ξαναδιαβασει κανεις την συνεντευξη πιστευω πως θα συμπερανει, χωρις να ζορισθει, πως ο κ. Στελιος Ραμφος ακριβως τα (μηχανιστικα) συστηματα μαχεται, θεορωντας τα απονεκρωμενα καταλοιπα του 19ου και των αρχων του 20ου αιωνων.
Σχετικα εδαφια απο την συνεντευξη.
"Εννοείται, γιατί η ιδεολογία θέλει καθαρότητες. Ενώ η πραγματικότητα, δηλαδή η δημοκρατία, θέλει θεσμούς και συναινέσεις. Η ιδεολογία αποκλείει το αντίθετο, ενώ εμείς χρειαζόμαστε τα αντίθετα να συναιρούνται χωρίς να αυξομειώνονται. Χρειαζόμαστε συνθέσεις!"
και:
"Οφείλουμε να εγκαταλείψουμε τις ιδέες μιας κλασικότερης φιλοσοφίας για απόλυτες αλήθειες. Πρέπει να πάμε σε μορφές που θα διατηρείται η καθολικότητα της αληθείας, αλλά οι ιδέες θα παίζουν ρυθμιστικό ρόλο κι όχι καθοριστικό".
"Ολη αυτή η αγανάκτηση μπορεί να υπάρχει επειδή ακριβώς είναι ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΑ τα ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ, δεν έχει καμία διέξοδο και γίνεται μία απολύτως πληκτική πραγματικότητα. Δεν μπορεί να γεννήσει ηγέτες η παλιά ιδέα. ΑΥΤΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ 1900, ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ 20ού".
Μπορει ομως να διαβαζω λαθος.
.
.
συνδεσμος στην αναρτηση του Konstantinos Katsaros στον τοιχο της ομαδας "Καθε Σαββατο στην Αθηνα":
https://www.facebook.com/groups/107446506033882/permalink/234751446636720/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου